Peru

In het zuiden van het land heb je heel wat prachtige berggebieden, maar de mooiste én de hoogste bergketen van Peru, ligt toch zeker wel in het noorden van het land, namelijk het Parque Nacional Huascaran met als hoogte top, je raadde het misschien al: de Huascaran. Met maar liefst 6768 meter hoogte, mag deze berg zich met trotst de vierde hoogste berg van Zuid-Amerika noemen. 

De Huascaran wordt omringd door verschillende lagere toppen die resulteren in prachtige berggezichten. 
De Huascaran beklimmen is geen lachertje, maar gelukkig hoef je dat niet te doen om van dit prachtige gebied te kunnen genieten. Je vindt er namelijk wandelingen op ieders niveau. Van dagtochten tot wereldberoemde meerdaagse tochten als de Santa Cruz trek, waarbij je steeds flirt met de 6000 meter. 
Omdat acclimatisatie belangrijk is, ook voor getrainde bergbeklimmers, kan je in het park makkelijk kortere tochten vinden op jouw maat. Want iedere wandelaar moet wennen aan de hoogte om zo hoogteziekte vermijden. Hoe doe je dat het best? Door dag per dag op te bouwen. En ja, ook de acclimatisatietochten zijn de moeite waard om het park in te trekken. 
 
Eén van de meest gebruikte uitvalsbasissen voor Huascaran is het bergstadje Huaraz. Je vindt er alles om jezelf uit te rusten voor de tocht én honderden touroperators die je kunnen helpen met het begeleiden van jouw wandeling. Wat je hier echter vooral zal bijblijven: het heerlijke klimaat én het fenomenale zicht op de Cordillera Blanca. Adembenemend. (Letterlijk en figuurlijk in mijn geval ☺) 

Ik hoor sommige mensen al denken: we gingen het toch hebben over minder populaire gebieden? En dat klopt; veel toeristen bezoeken het Amazonewoud bij een reis naar Peru. De meeste trekken daarvoor naar Iquitos, in het noorden van het land. Dit is een populaire bestemming om de Amazone in te gaan, aangezien dit een grote stad is waar veel voorzieningen zijn en waar je zelf een luchthaven hebt om vanaf Lima rechtstreeks naartoe te vliegen. 
 Er zijn echter meer afgelegen en authentieke alternatieven! 
Als je in het zuiden verblijft (in Cusco bijvoorbeeld), is Manu Nationaal Park de makkelijkst bereikbare optie. Deze bestemming is echter wel steeds populairder aan het worden en zal in de komende jaren misschien wel even druk worden als Iquitos, zeker als de Interoceanic Highway afgemaakt wordt. 
 
Mijn persoonlijke favoriet is het Pacaya Samiria Natuurreservaat. Waarom? Simpel: hier waan je je écht weg van de wereld. 
Het is niet gemakkelijk om er te geraken; je moet eerst in Tarapoto geraken met bus of vliegtuig en van daaruit nog drie uur rijden naar Yurimaguas om daar weer op een speedboot te stappen van 4-5 uur. 
En vanaf dan gaat het avontuur echt van start: je wordt met de boot afgezet aan een steile rivierbedding waar je door de modder omhoog wordt geholpen. Vervolgens kom je terecht in een dorpje, Lagunas, waarvan wij ons als West-Europeanen niet kunnen inbeelden dat het nog bestaat. Het ligt in het midden van niets, alle huizen zijn gemaakt van verschillende soorten platen en de vloer… Wel, dat is gewoon de leem/kleigrond die aangestampt is en waar de kippen de insecten uit opeten. Efficiënt wel!

In Lagunas heb je een lokale gids nodig. Die gaat met jou naar het Pacaya Samiria Natuurreservaat en neemt alles mee wat je nodig hebt voor jouw reis. 2 dagen, 30 dagen, het kan allemaal! Hoe verloopt de reis? Je doet al je verplaatsingen in een houten kano, waar het nodige proviand en slaapgerief in zit voor de volledige reisduur. Onderweg ga je op zoek naar wildlife, zoals roze dolfijnen, anaconda’s, verschillende soorten apen, papegaaien, arenden, reuze zeeotters, krokodillen… 
Elke avond maakt je gids een potje eten voor je klaar en afhankelijk van waar je stops, slaap je in een hutje boven het water of op de grond in de jungle. Heb je een goede gids? Dan neemt hij/zij je graag nog mee op wandel door de jungle, op visuitje om de piranha van het avondeten te vangen of op avondsafari op zoek naar de prachtige nachtdieren uit de jungle. Kortom; back to basics op zoek naar het avontuur!